Evolutie rond begrafenissen
Wereldwijd zijn er al meer dan 300 duizend mensen gestorven
aan het Coronavirus. Er werden minieme begrafenissen gehouden en velen konden
geen afscheidt nemen van hun geliefden. Ik heb me wat verdiept in de
geschiedenis van begraven en uitvaarten. Wat waren de tradities en rituelen in
de prehistorie, oudheid en middeleeuwen?
Begrafenisrituelen in de prehistorie
In de Koerdische Autonome Regio van Irak werd een skelet
ontdekt: botten en andere lichaamsdelen zijn nog grotendeels met elkaar
verbonden. De Amerikaanse archeoloog, Ralph Solecki, leidde uit het stuifmeel
op de begraafplaats af dat Neanderthalers net als mensen afscheid namen van de
doden met bloemen en kransen.
Begrafenisrituelen in de oudheid
Uit verschillende bronnen kan ik leiden dat de
begrafenisrituelen in de oudheid bij zowel de Romeinen en Kelten als bij de
Grieken, hetzelfde waren.
Kostbaarheden werden bij de doden geplaatst om de rijkdom en
het prestige van de doden te tonen. Ze begraven voedsel en voorwerpen samen met
de doden om de weg naar het hiernamaals voort te zetten en het betalen van de
Goden om de 'eeuwigheid' te kunnen betreden.
Een terugkerend ritueel is dat ze een munt op het lichaam of
op de mond van het lichaam, zo betalende ze de veerman Charon om de ziel naar
de Styx te brengen. (Het terrein is de grens tussen de onderwereld en de 'wachtkamer'
van de onderwereld) Als er geen normale begrafenis is voor de overledene (dat
wil zeggen, er zijn geen munten geplaatst), zal de ziel altijd neerstrijken aan
de oevers van de Styx.
Begrafenisrituelen in de middeleeuwen
Vanaf de vijfde eeuw beschreven de kerkelijke autoriteiten het
begraven van de doden als de enige vorm van begrafenis voor christenen.
Crematie wordt als heidens beschouwd en aan het einde van de achtste eeuw werd
uiteindelijk iedereen gedwongen de doden te begraven. Kerkarchitectuur speelt
daarin een belangrijke rol. In de hoofden van de mensen is het van essentieel belang
dat het begraven van overledene, in of rond de kerk zou gebeuren. De kerk is de
poort naar de hemel. Daarom is het belangrijk om op een goede manier te sterven
en op de juiste plaats begraven te worden.
Zo hebben andersdenkenden zoals protestanten en joden niet
het recht om hun laatste verblijfplaats in de zogenaamde heilige plaats te
plaatsen, en worden ze vaak gedwongen de doden in hun tuinen te begraven.
Hoe dichter bij de kerk, hoe belangenrijker de persoon was.
Begrafenisrituelen in de nieuwste tijd
Naast begraven komt pas in het midden van de 19e eeuw het idee van crematie. De reden dat men overschakelt naar crematie is vanwege de onhygiënische praktijken op de begraafplaats
en de storende geur.
Pas in het midden van de 19e eeuw werd het idee van crematie weer populair. Vanwege de vaak onhygiënische praktijken op de begraafplaats (onzorgvuldige begrafenissen kunnen de geur storen)
Pas in het midden van de 19e eeuw werd het idee van crematie weer populair. Vanwege de vaak onhygiënische praktijken op de begraafplaats (onzorgvuldige begrafenissen kunnen de geur storen)
Feitjes over cremeren:
- Sinds 2OO3 is cremeren populairder dan begraven
- Sinds 1991 is cremeren gelijkgesteld aan begraven
bronnen
Interessant hoe we vandaag omgaan met de dood.
BeantwoordenVerwijderenhttps://www.uitvaart.nl/infotheek/artikelen-en-rapporten/de-plechtigheid/de-noormannen op deze website vind je informatie over hoe Vikingen met de dood van hun stamhoofd omgingen. Het lichaam werd in een boot gelegd en dan in brand gestoken, opnieuw een heel ander gegeven dan enkel cremeren. Veel succes met de examens!
Hebben de Egyptenaren hier ook niet iets mee te maken? Als ik terugdenk aan de geschiedenislessen, waar ze heel voorzichtig met de overleden omgingen en dat deze dan niet meer gestoord mogen worden.
BeantwoordenVerwijderenPersoonlijk vind ik het wel wat jammer dat begrafenissen in zo een kleine kring moeten doorgaan, er zijn namelijk mensen met veel familie. Deze moeten dan beginnen kiezen wie er wel of niet aanwezig mag zijn. Klinkt heel erg, aangezien ze al veel zaken aan hun hoofd hebben op dat moment.
Persoonlijk zijn wij ook een familielid verloren door Corona. Het is helemaal niet gemakkelijk om nu op zo'n manier afscheid te nemen. Wel hebben we 'geluk' dat we al met dertig aanwezig mogen zijn in plaats van met 15. Interessant om deze evolutie eens te lezen omtrent begrafenissen. Helaas is het iets dat we niet graag doen, vooral ik niet.
BeantwoordenVerwijderen